Նշենք, որ 2009-10 թվականներին, երբ Հայաստանի տնտեսությունը համաշխարհային ֆինանսատնտեսական ճգնաժամի ազդեցությամբ անկում էր արձանագրում, ՏՏ ոլորտում առկա էր աճ։

Սակայն վիճակագրական տվյալները ցույց են տալիս, որ ՏՏ ոլորտում առկա աճը որակական չէր, եւ ռազմավարական տեսանկյունից՝ հետաքրքրություն չի ներկայացնում։ Անհեռանկարային կարելի է համարել նաեւ ՏՏ ոլորտի ներկայում ձեւավորված կառուցվածքը։

Այսպես՝ 2011 թ. 3 ամսում ՏՏ ոլորտում մոտ 54 տոկոս աճ է արձանագրվել առեւտրի մասով, այնինչ արտադրությունն ու ծառայությունները անկում են ապրել՝ համապատասխանաբար 3,3 տոկոս եւ 4,9 տոկոս։ Ակնհայտ է, որ ՏՏ ապրանքների առեւտուրը չէ այն խարիսխը, որի հիման վրա կարելի է խոսել ոլորտի զարգացման մասին։ Համեմատության համար նշենք, որ մի շարք կարեւորագույն ՏՏ ապրանքների արտադրությունը նվազել է, թեեւ առանց այն էլ այն բարձր մակարդակի վրա չէ։

Այսպես՝ նվազել է համակարգիչների արտադրությունը, մոտ կիսով չափ անկում կա օպտիկա-մեխանիկական սարքերի եւ սարքավորումների արտադրության մասով, 10 տոկոսով նվազել է էլեկտրականության հաշվիչների արտադրությունը եւ այլն։ Այս պարագայում խոսել ՏՏ ոլորտի առաջընթացի մասին՝ պարզապես անիրատեսական է։

Իր կառուցվածքով՝ ՏՏ ոլորտը շարունակում է մնալ սպառողական։ Ոլորտի 77 տոկոսը հեռահաղորդակցությունն է՝ բջջային կապ եւ ինտերնետ։ ՏՏ այնպիսի կարեւոր ուղղություններ, ինչպես ծրագրային ապահովումը, գիտական մշակումները, կիսահաղորդիչների արտադրությունը եւ այլն՝ ունեն շատ փոքր տեսակարար կշիռ։

Ոլորտը, փաստորեն, դիվերսիֆիկացված չէ, ուստի հեռահաղորդակցության հետ կապված զարգացումները էապես ազդում են ընդհանուր ցուցանիշների վրա։ Այսպես՝ այս տարվա անկումը հիմնականում պայմանավորված է հեռահաղորդակցության ոլորտի 4,5 տոկոս անկմամբ։