Պարբերաբար Հայաստանը մասնակիորեն զրկվում է ինտերնետ կապից։ Հայաստանում ինտերնետի բացակայությունը հայաստանյան ինտերնետ մատակարարների կողմից հիմնականում պատճառաբանվում է Վրաստանում օպտիկա-մանրաթելային մալուխի վնասմամբ, որով Հայաստանը միանում է համաշխարհային ցանցին: Արդյունքում` ժամանակ առ ժամանակ մեր երկիրը մնում է գրեթե առանց ինտերնետի:
Սակայն «Ինտերնետ հանրություն» ՀԿ-ի խորհրդի փոխնախագահ Ալբերտ Տոնեյանը NEWS.am- Ինովացիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց, որ Հայաստանում ինտերնետի խափանումները կապել միայն Վրաստանի հետ՝ միշտ չէ, որ ճիշտ է։ Նրա խոսքով՝ ինտերնետի որակը եւ ընդհատումները բացատրվում են նաեւ Հայաստանում ինտերնետի օգտագործման ծավալների եւ արտաքին կապուղիների քիչ լինելով։
«Եթե մեծ քանակությամբ բաժանորդներ լինեն եւ բազմաթիվ կապուղիներ լինեն, կապի որակի փոփոխությունն ակնհայտ կդառնա։ Կշատանան օգտվողները, կավելանա ինտերնետի թողունակությունը, իսկ ընդհատումներ չեն լինի»,-ասաց Ա. Տոնեյանը։ Նրա խոսքով՝ ինտերնետի կապուղիների ընդհատումը ընդհանուր առմամբ, նորմալ երեւույթ է, եւ եթե ինտերնետ պրովայդերները ունենան Հայաստան մտնող մեկից ավելի կապուղիներ, ապա այդ ընդհատումները գրեթե նկատելի չեն լինի։
«Մենք պարզապես սուր ենք զգում ինտերնետի ընդհատումը, քանի որ կապուղիները դեպի դուրս քիչ են»,-ասաց Ա. Տոնեյանը։
Լրացուցիչ կապուղիներ ունենալը ընկերություններից լրացուցիչ ծախսեր է պահանջում, որի պատճառով հայկական ընկերությունները առաջիկա տարիներին հազիվ թե կարողանան ինտերնետի գները եւ որակը միաժամանակ մոտեցնել միջազգային չափանիշներին։
Ըստ Ա. Տոնեյանի՝ բաժանորդները պարզապես կանգնած են ընտրության առջեւ՝ ունենալ էժան եւ երբեմն ընդհատվող ինտերնետ կապ կամ միաժամանակ օգտվել մի քանի ինտերնետ մատակարարներից վճարելով ավելի թանկ։
Ա. Տոնեյանի խոսքով՝ Հայաստանում արդեն ավելացել են ինտերնետի մեկից ավելի կապուղի ունեցող ընկերությունների քանակը, ինչի արդյունքում դրական փոփխություններն արդեն ակնհայտ են։
«Այժմ ինտերնետ մատակարարող ընկերությունների կապուղիների քանակը ավելացել է, ինչի արդյունքում՝ եթե նախկինում մենք օրերով զրկված էին լինում ինտերնետից, ապա այժմ ինտերնետը բացակայում է ընդամենը մի քանի ժամ»,- ասաց Ա. Տոնեյանը՝ հավելելով, որ մենք պարզապես դարձել ենք ավելի զգայուն այդ ամենի նկատմամբ եւ ավելի պահանջկոտ։
|